همه ما همیشه یه مواقعی در برزخ انتخاب راه خدا و شیطان قرار میگیریم..
یه جایی تو زندگیمون باید یه راه رو انتخاب کنیم…شیطان یا خدا…
همه چی پنجاه پنجاست…
تو اون لحظه به خودت میگی ( اگه انجام بدم خدا میبخشه و بعد توبه میکنم) این دقیقا شیطانه که داره این حرف رو
میزنه و اینجاست که تو باید با اراده یکیو انتخاب کنی…
ببین…
بیا یه بار راه خدارو بریم…
بیا یه بار خدارو انتخاب کنیم…
بیاید این راه رو امتحان کنیم…
اگه بد بود دیگه راه خدایی رو نریم قبول؟
ما مشکلمون اینه که به خدا اعتماد نداریم…
میگیم خدا میبخشه ولی حتی حاضر نیستیم تو انتخابامون خدارو تو الویت قرار بدیم…
بیاید یه بار خدارو انتخاب کنیم…فقط یه بار
وقتی مسیر خدارو رفتی منتظر باش خدا هم دستتو بگیره چون خودش گفته که اگه هر کی یه قدم بیاد سمتم من ده قدم میام…
الحدیث القدسی :
« لو علم المدبرون عنی کیف انتظاری لهم و شوقی الی توبتهم لماتوا شوقاً الی و لتفرقت اوصالهم . »
اگر بندگان من ، که به من پشت کرده اند ، می دانستند که چقدر انتظار آنها را می کشم و مشتاق بازگشت آنان هستم
از شوق می مُردند و بند بند بدن آنها از هم جدا می شود .
در جای دیگری خداوند متعال به حضرت عیسی (ع) خطاب می کند :
« یاعیسی ، کم اطیل النظر و احسن الطلب و القوم لایرجعون»
ای عیسی : چقدر بنده ام را طلب کنم و انتظار او را بکشم ، ولی آنها بسوی من نیایند
...